175 jaar Coelenhage

We gaan terug naar het jaar 1200 als het dorpje Wezep ontstaat. Wat tot dan toe hoofdzakelijk moerasland was in het noorden van de Veluwe en in de volksmond ‘Soppe’ wordt genoemd door het opwellende bronwater, wordt in de middeleeuwen ontgonnen en geschikt gemaakt als landbouwgrond onder de regie van adel en kerk. Het niemandsland wordt langzaamaan het thuis van dagloners die op grote uitgestrekte boerenhoeves aan het werk zijn. In 1830 wordt de Zuiderzeestraatweg aangelegd met 12 miljoen stenen die met de hand gelegd worden en neemt de bewoning van de verschillende buurtschappen toe. Met Oldebroek als bestuurlijk centrum ontstaan een gesloten agrarische gemeenschap.

We schrijven 1840 als Jacob Koops zich als herbergier vestigt. Met grote regelmaat vinden er bijeenkomsten plaats, zoals openbare verkopen, maar ook als ontmoetingsplaats is de herberg veel in gebruik. Als de herberg aan vernieuwing toe is besluit de familie Koops een nieuw koffiehuis te bouwen. Op woensdag 8 maart 1905 vindt de aanbesteding plaats. Aannemer Willighagen uit Zwolle mag het Koffiehuis gaan bouwen voor een bedrag van f 9.264,00.

Daarmee is de huidige locatie van Coelenhage een feit. Sindsdien is het pand en de locatie in verschillende handen geweest. Nadat de familie Koops 100 jaar met de scepter heeft gezwaaid en het bedrijf van herberg hebben uitgebreid tot een café en hotel, neemt ondernemer Willem Joontjes de herberg over. Een grote verbouwing in 1939 leidt tot een resultaat van hotel, café en restaurant met vergaderruimtes. Verenigingen en organisaties kunnen zo besloten bij elkaar komen om vervolgens de afspraken met een diner of borrel in ‘t café te beklinken. Onder Joontjes komt de naam Coelenhage in beeld. Als rustplaats achter een ‘koele haag’ is het bedrijf eerst nog als Hotel Koelhagen door het leven gegaan, later genoemd Coelenhage.

In de oorlogsjaren komt er een biljartzaal bij waar de militairen gelegen in de Willem de Zwijger kazerne hun vrije uren door brengen. In die tijd is Coelenhage de enige horeca locatie die een drankvergunning krijgt toegewezen om het drank’misbruik’ tegen te gaan. Een besluit dat het bezoek aan Coelenhage een positieve impuls geeft. Een bonte mengeling van bezoekers is dagelijks te gast bij Coelenhage, er dat ook voor elk wat wils.  Na Joontjes wisselt Coelenhage een aantal maal van eigenaar. In 1948 komt het hotel in handen van Cornelis Gerhard ‘Gerrit’ Top die steunt op het toerisme van de Veluwe om het Hotel te laten floreren. In 1953 krijgt Cornelis Pieter Warffemius hotel Coelenhage in handen, in 1958  neemt vervolgens Jan Wijnbergen het stokje over. Hij breidt het hotel, café en restaurant uit met een slijterij voor de verkoop van sterke drank. In 1967 komt het echtpaar Ten Hoeve-Williams in beeld die als uitbaters in Coelenhage aan de slag gaan. Na het vroegtijdig overlijden van het echtpaar nemen de erfgenamen de exploitatie over. Eind jaren zestig is het dan de beurt aan de familie Vrolijken.

Vanaf 1968 neemt het echtpaar Teun en Tinie Vrolijken het hele bedrijf over van Jan Wijnbergen. Achter Coelenhage staat een schuurtje dat dienst gaat doen als bar-disco voor de jeugd van Wezep. Een gouden zet blijkt later, want de bruisende Wezepers zijn wel op zoek naar een beetje leven in de brouwerij. In bar-disco ‘Het Schuurtje’ wordt die gevonden. Het succes van de disco breidt zich uit naar succes voor het houden van feesten en partijen. Coelenhage is een druk bezochte locatie voor gasten die van heinde en verre naar Wezep komen. In de zeventiger jaren besluit Teun Vrolijken het bedrijf te sluiten op de zondag in verband met de zondagsrust van de gelovige dorpsgenoten. Met zijn respect voor dit standpunt wordt veel goodwill gekweekt en vandaag de dag horen we nog vaak de opmerking ‘Wat fijn dat jullie op zondag dicht zijn.’ Waar sommige gasten het bruisende hotel meden, komen ze nu graag op bezoek. Tot in de jaren tachtig wordt Coelenhage uitgebreid met diverse grote zalen die het mogelijk maken meerdere feesten tegelijkertijd te verzorgen.

De overgang van vader op zoon vindt plaats in 1988 als Teun besluit te stoppen met het bedrijf. Sindsdien is het aan Jeroen Vrolijken om de besluiten te nemen. De ingezette weg van Teun wordt succesvol doorgezet en het zalencentrum groeit verder. In de jaren erna wordt het zalencentrum diverse malen verbouwd zowel intern als extern. De laatste uitbreiding is in 2013 als een groot terras met serre gerealiseerd wordt. Een aanvulling op de verschillende zalen om de gasten nog beter van dienst te kunnen zijn. En alsof de tijd niet heeft stilgestaan zijn er nog steeds openbare verkopen en besloten bijeenkomsten met een drankje als afsluiter op de goede afloop. Net zoals destijds in de herberg van Koops is na 175 jaar de gast nog steeds het belangrijkste.